Stoi na stacji lokomotywa, ciężka, ogromna i pot z niej spływa. Tłusta oliwa., Tak było dawniej, teraz po szynach mknie Pendolino, wprost do Kostrzyna!, , Już przyjechałeś, wysiadaj prędko i pędź przez Rynek w ulicę Średzką., , Uff- jak gorąco! Puff- jak gorąco!, A skądże to, jakże to, czemu tak gna? I spieszy i spieszy by zdążyć na czas., I biegu przyspiesza i gna- hola, hola! Gładko tak, lekko tak wprost do przedszkola., Uff- jak gorąco! Puff- jak gorąco!, Biegiem po schodach- dawniej wysoko! Dziś nie te latka? No spoko, spoko!, Już ledwo zipie, już ledwo sapie, zaraz Pan Woźny za kołnierz złapie!, A dokąd? A dokąd?, Uff- jak gorąco! Puff- jak gorąco!, Tu, w tym przedszkolu dzisiaj wspominam, dziecięce lata, wspaniały klimat., Okiem wyobraźni widzę Panią Jolę, przecież to na zawsze moje przedszkole!, Z nostalgią chodzę z klasy do klasy. Tu Grzybki, Jagódki, Krasnale i Asy., , Gosia i Wanda się naradzają. Co też dziś dzieciom przyniesie zając?, Nagle- gwizd! Nagle- świst!, Najpierw powoli, jak żółw ociężale do klasy wjeżdża..., Kocioł z obiadem!, Pani Kucharka przejęta wielce jeść każe dzieciom rosół widelcem., , Para- buch! Łyżki w ruch!, Jedzą dzieciaki z wielką ochotą i nawet jeszcze dokładkę proszą., Tu zadziałała już Pani Hania: Na drugie danie będzie lazania!, Dziś z łezką w oku, z wielkim szacunkiem wspominam czasy dawno minione., Tak, tak- czas leci- stąd już sto lat kostrzyńskie dzieci wychodzą w świat., Dla swojej Pani, mądrej, najlepszej, każdy ma w sercu specjalną przestrzeń., I tak za rokiem upływa rok..., A Pani Dyrektor z pewnością w głosie przekonać potrafi Tatusiów i Mamy:, Mimo covida na pewno przetrwamy!, , Para- buch! Koła w ruch!, Ten pociąg się toczy gładko tak, lekko tak toczy się w dal, jakby to była piłeczka, nie stal!.

Nasze przedszkole

autor:
Osadź

Tabela rankingowa

Losowe karty jest szablonem otwartym. Nie generuje wyników w tabeli rankigowej.

Styl wizualny

Opcje

Zmień szablon

Przywrócić automatycznie zapisane ćwiczenie: ?