蓉少時，, 讀書養晦堂之西偏一室。, 俛而讀，, 仰而思；, 思而弗得，, 輒起，, 繞室以旋。, 室有窪徑尺，, 浸淫日廣，, 每履之，, 足苦躓焉。, 既久而遂安之。, 一日，, 父來室中，, 顧而笑曰：, 「一室之不治，, 何以天下國家為？」, 命童子取土平之。,

〈習慣說〉第一、二段默書

สั่งพิมพ์
ฝัง

ลีดเดอร์บอร์ด

สไตล์ภาพ

ตัวเลือก

สลับแม่แบบ

คืนค่าการบันทึกอัตโนมัติ: ใช่ไหม