Özgürlük, ekmek ve su misali her zaman gereklidir., Dünyaları yedi, yine de doymak bilmedi., Aslan birden çok kızmış. Ve “Bre küstah!” demiş. "Sen kim oluyorsun?", Denizin ve gökyüzünün dostluğu içimi ısıtıyordu., Okulumuz evimiz gibi yuvadır bize., Ben de gördüm güneşin doğarken battığını., Rüzgarın şiddetiyle üşüyen yapraklar birer birer yere düşüyordu., Bunun üzerine karınca: "Tüm yaz saz çalıp şarkılar söyledin, öyle mi?" dedi., İpekten saçları vardı bebeğin., Ay, güneşin batmasıyla yavaş yavaş uykusundan uyanıyordu., Mutluluktan bulutların üzerine çıkmıştı., Bir sağa bakıyor bir sola, yine aradığını bulamıyordu., Kızcağızı sevgiyle kucaklıyordu bulutlar., Çantanın ağırlığı kolumu kopardı., Yolcuyum bir kuru yaprak misali., Neden bu kadar candan dost iken, böyle düşman olduk?, Yağmurun yağdığı topraktaki sevinç kokusundan bellidir., Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz., Her taraftan sel gibi su geliyordu., Dil, yiğit elindeki kılıç gibidir., Toprak ana, ilk yağmurlarla birlikte yeşil bir örtü sarınır., Gözüm yaşı, değirmeni yürütür..

Söz Sanatları

από
Ενσωμάτωση

Κατάταξη

Οπτικό στυλ

Επιλογές

Αλλαγή προτύπου

Επαναφορά αυτόματα αποθηκευμένου: ;