"zdołała panienka dojrzeć głowa jak żyto, mocno podgoloną czuprynę, smagłą cerę, siwe oczy przed się patrzące, ciemny wąs i twarz młodą, orlikowatą a wesołą i junacką.", "Stanął(...) z twarzą podobną do głowy rozdrażnionego ptaka, z roziskrzonymi oczami.", "Pozostawał Kmicic młody i przedsiębiorczy, zuchwały", "Każdy sobie pan w naszej Rzeczypospolitej; kto jeno ma szablę w garści i lada jaką partię potrafi założyć.", "okryty wielką sławą rycerską", "stojący na czele potężnej chorągwi, częścią własnym kosztem wystawionej", "Boś znał wielkiego żołnierza", "noszący znamienite nazwisko", "Był sam swawolnikiem, w którym dusza kipiała ustawicznie",, "człowiek jak by stworzony na wodza wszystkich zuchwałych i niespokojnych duchów na Litwie"., "Co mi uczynią? Kogo ja się boję?", "na którym ciążą łzy ludzkie i krew ludzka, którego palcami wytykają, banitem, rozbójnikiem zowią i za zdrajcę mają", "swawolnika i radziwiłłowskiego w zdradzie socjusza...", "Oto pragnę obmyć się z grzechów moich, nowy żywot rozpocząć i ojczyźnie poczciwie służyć", "A tu stoi Hektor częstochowski, któremu Jasna Góra po księdzu Kordeckim najwięcej zawdzięcza, tu stoi obrońca ojczyzny i sługa mój wierny, który mnie własną piersią zastawił i życie mi ocalił, gdym w wąwozach, jako między stado wilków, dostał się między Szwedów. Taki to ów nowy Kmicic... Poznajże go i pokochaj, bo wart tego!”.", "Swą wiarą potrafiłby wlać w serca młodego rycerstwa, pociągnąć je za sobą i wypełnić ludźmi i radziwiłłowski obóz.", "pełen zapału", „I jak sam poprzednio mówił: nie doznawał żadnej rzewliwości ni strachów, ni niepokojów, ani mu do głowy nie przychodziło na jak straszne sam naraża się niebezpieczeństwo.”, "Myśl rozsadzenia olbrzymiej kolubryny radowała do głębi jego duszę, nie tylko jako bohaterstwo, nie tylko jako niepożyta dla oblężonych przysługa ale jako okrutna psota wyrządzona Szwedom.", „Kmicic nie tylko był człowiek odważny, lecz i zuchwały.”, "W żelaznych rękach Kmicicowcych zmieniali się oni w śmiałych żołnierzy, śmiałych aż do szaleństwa.", "i gdyby sam Kmicic był statecznym człowiekiem , mogli by znaczne Rzeczpospolitej oddać przysługi", "Niepohamowana natura brała górę", "Zerwał się jak by go żelazem przypieczono", "Błagam aby Wołodyjowskiemu włos z głowy nie spadł", "prosił tylko pozornie - w rzeczywistości żądał", "Gdy nie spór się skończył, sam ksiądz Kordecki wziął do spowiedzi pana Andrzeja i spowiadał go długo w pustym już kościele, po czym leżał pan Andrzej krzyżem przed zamkniętymi drzwiami kaplicy aż do północy", "Nagle rzucił się w desperacji na kolana w pośrodku izby i począł mówić: Ślubuję Ci Chryste Panie tych zdrajców gnębić, zajeżdżać!(...) tak mi królu Nazareński, dopomóż! Amen!", - "Kmicic zatopiony w modlitwie nie widział nikogo", "Zakochał się w ludziach gotowych na wszystko i niepohamowanych", "Dziwny to jest człowiek, w którym widać tyle dobrego co i złego..", "... tu stoi obrońca ojczyzny i sługa mój wierny który mnie własną piersią zastawił i życie mi ocalił, gdym w wąwozach, jako między stado wilków, dostał się miedzy Szwedów. Taki to ów nowy Kmicic... Poznajże go i pokochaj, by wart tego!", "... trudna z tym człowiekiem sprawa, bo jako Turek w swego Mahometa, tak on wierzy w swego Radziwiłła", "Nad panem Andrzejem zawisła straszliwa i nieunikniona zemsta potężnych Radziwiłłów. I nie tylko nad nim, ale nad wszystkimi których kochał, a krótko mówiąc nad Oleńką.", "Przysięgam! Rzekł z zapałem Kmicic- i parol kawalerski daję do ostatniego tchnienia stać przy osobie waszej książęcej mości, mego wodza, ojca i dobrodzieja!".

Cechy Andrzeja Kmicica

από
Εκτύπωση
Ενσωμάτωση

Κατάταξη

Τυχαίες κάρτες είναι ένα ανοικτό πρότυπο. Δεν δημιουργεί βαθμολογίες πίνακα κατάταξης.

Οπτικό στυλ

Επιλογές

Αλλαγή προτύπου

Επαναφορά αυτόματα αποθηκευμένου: ;