: psychologia schizofrenii - kryteria diagnostyczne, echo myśli, nagłośnienie, narzucanie lub pozbawianie myśli, urojenia bycia kontrolowanym, oddziaływania lub owładnięcia, poczucie bycia kontrolowanym, głosy komentujące lub prowadzące dialog na temat zachowań pacjenta, utrwalone omamy z różnych zmysłów , przerwy lub wtręty w toku myślenia co prowadzi do rozkojarzenia, nieadekwatnych wypowiedzi lub tworzenia neologizmów, objawy katatoniczne, takie jak pobudzenie, zastyganie lub giętkość woskowa, negatywizm, mutyzm, osłupienie, objawy "negatywne" apatia, zubożenie wypowiedzi, spłycone lub nieadekwatne afekty, co prowadzi do zmniejszenia dostosowania społecznego lub wycofania się z kontaktów społecznych, znaczącą i utrwalona, obejmująca wiele aspektów życia psychospołecznego jednostki zmiana funkcjonowania przejawiająca się utrata zainteresowań, bezcelowością, bezczynnością, postawą zaabsorbowania sobą i społecznym wycofaniem, formalne zaburzenia procesów myślenia i mowy - trudności z jasnym myśleniem i klarownym przekazywaniem myśli, co prowadzi do niejasnych, chaotycznych wypowiedzi i trudności w utrzymywaniu logicznych związków między myślami , mechanizm inklinacji pozytywnej - skłonność do doświadczania dodatkowych objawów, takich jak halucynacje (słyszenie lub widzenie rzeczy, które nie istnieją), urojenia (fałszywe przekonania), oraz problemów z mową i myśleniem, które sprawiają, że trudno jest normalnie funkcjonować, metabolizm informacyjny - zaburzenie to powoduje zmniejszenie lub odcięcie dopływu informacji płynących ze świata zewnetrznego do chorego, a tym samym zaburza jego adekwatną orientację w rzeczywistości i przyczynia się do poczucia jego obcości i inności , objawy negatywne w schizofrenii - objawy które wyrażają się przede wszystkim w postaci deficytów, osłabienia i obniżenia sprawności, sądzi się, że pojawiają się one w okresie przedchorobowym i nasilają się w toku trwania choroby, zwłaszcza gdy ma ona przebieg przewlekły, w tej grupie wyróżnia się zahamowanie i obniżenie aktywności celowej, spontaniczności, wycofanie z kontaktów społecznych, brak chęci do działania (bezczynność, apatia) oraz spłycenie emocji wyrażające się w ubogiej mimice, objawy pozytywne w schizofrenii - objawy wytworzone i "produkty" przeżyć psychotycznych. Należą do nuci przede wszystkim jakościowe zaburzenia spostrzegania i myślenia: halucynacje, urojenia, formalne zaburzenia procesów myślenia i mowy, zaburzenia psychomotoryki, zaburzenia zachowania - zachowanie zdezorganizowane , orientacja deskryptywna - przejaw wycofania się z wartościowania. Orientacja deskryptywną spełnia ważną funkcję w neutralizacji silnych emocji, które pacjent przeżywa w stanie psychozy i w sytuacjach trudnych społecznie (duża grupa osób, tłok w autobusie). Osoby z objawami pozytywnymi redukują emocje przez poznawczą kontrolę bodźców, natomiast chorzy z objawami negatywnymi wycofują się z oceny i uczestnictwa w różnych sytuacjach, postacie schizofrenii - różne typy tego zaburzenia, które charakteryzują się odmiennymi zestawami objawów i wzorcami zachowań, schizofrenia paranoidalna - charakteryzuje się dominacją urojeń i halucynacji, często o tematyce prześladowczej lub wielkościowej, schizofrenia hebefreniczna (zdezorganizowana) - przejawia się dezorganizacją myślenia i mowy, niewłaściwym lub płaskim afektem oraz chaotycznym zachowaniem, schizofrenia katatoniczna - objawia się znacznymi zaburzeniami motorycznymi, takimi jak stupor (osłupienie) nadmierna ruchliwość, czy dziwaczne postawy ciała, schizofrenia prosta - charakteryzuje się stopniowym pogarszaniem funkcjonowania społecznego i zawodowego, bez wyraźnych epizodów psychotycznych, schizofrenia rezydualna - obecne są głownie objawy negatywne takie jak apatia i ubóstwo mowy, po wcześniejszym wystąpieniu pełnoobjawowych epizodów schizofrenii, psychozy urojeniowe - uporczywe zaburzenia urojeniowe, ostre u przemijające objawy psychotyczne oraz indukowane zaburzenia urojeniowe, schizofrenia - przewlekłe zaburzenie psychiczne, charakteryzujące się zniekształconym myśleniem, percepcją, emocjami i zachowaniem, często objawiające się halucynacjami, urojeniami, dezorganizacją mowy i zachowań, stygmatyzacja w schizofrenii - odnosi się do negatywnego społecznego piętna i uprzedzeń z jakimi mogą spotykać się osoby z tym zaburzeniem, prowadzących do dyskryminacji, wykluczenia i pogorszenia jakości życia, halucynacje - doznania sensoryczne, takie jak słyszenie głosów, widzenie rzeczy, których nie ma lub odczuwane dotknięć, które nie są obecne fizycznie. Są one postrzegane przez osobę jako realne, chociaż nie mają one źródła zewnętrznego bodźca, urojenia - jakościowe zaburzenia myślenia, fałszywe, niezmienne przekonania, które osoba utrzymuje pomimo dowodów przeciwnych, często dotyczące prześladowania, wielkości, nierealistycznych sytuacji, wypaczenie procesów myślenia - donosi się do zaburzeń w logicznym i spójnym myśleniu, co może prowadzić do dezorganizacji myśli, nieadekwatnych skojarzeń oraz trudności w koncentracji i utrzymywaniu wątku rozmowy, zaburzenia myslenia w schizofrenii - to różnorodne problemy z logicznym, spójnym i jasnym myśleniem, psychologia zaburzeń nastroju, autokoncentracja - odnosi się do skupienia uwagi na własnych negatywnych myślach, odczuciach lub fizycznym dyskomforcie, co pogłębia odczucie złego samopoczucia lub depresji , choroba maniakalno-depresyjna - znana również jako choroba afektywna dwubiegunowa, to zaburzenie nastroju charakteryzujące się okresami manii (wzmożonego nastroju, nadmiernego działania) oraz depresji (obniżonego nastroju, utraty energii). Osoby z tym zaburzeniem doświadczają okresowych zmian miedzy tymi dwoma stanami, cyklotymia - to łagodna forma zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, charakteryzująca się okresowymi zmianami nastroju, które są mniej intensywne i trwają dłużej niż w przypadku choroby maniakalno-depresyjnej. Osoby z cyklotymią mogą doświadczać okresów hipomanii (podobnej do manii ale łagodniejszej) oraz łagodnej depresji, jednak ich objawy nie spełniają pełnych kryteriów manii lub depresji klinicznej, depresja nawracająca - forma depresji charakteryzująca się powtarzającymi się epizodami głębokiego smutku, utraty zainteresowania życiem oraz innych objawów depresyjnych, które mogą występować cyklicznie przez całe życie osoby dotkniętej tym zaburzeniem, depresja poporodowa - rodzaj depresji występujący u niektórych kobiet po urodzeniu dziecka. Charakteryzuje się głębokim smutkiem, uczuciem beznadziejności, zmęczeniem oraz trudnościami w utrzymywaniu więzi z dzieckiem i codziennym funkcjonowaniem, depresja sezonowa - forma depresji występująca cyklicznie w określonych porach roku najczęściej jesienią i zimą, depresja wielka -znana również jako depresja kliniczna, to poważne zaburzenie nastroju charakteryzujące się głębokim, utrzymującym się smutkiem, utratą zainteresowania życiem oraz myślach samobójczych lub śmierci, dystymia - przewlekłe, łagodne zaburzenie nastroju charakteryzujące się uczucie smutku, utraty energii, poczucia bezwartościowości, trudnościami w podejmowaniu decyzji oraz niskim poczuciem własnej wartości. Dystymia trwa conajmniej dwa lata i jest mniej intensywna niż depresja kliniczna ale znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie, mania - stan wyjątkowo podwyższonego nastroju, charakteryzujący się nadmiernym poczuciem szczęścia, nadaktywności, zmniejszoną potrzebą snu, wygórowanymi planami oraz często impulsywnym zachowaniem, hipomania - jest łagodniejszą formą manii, zwykle mniej nasiloną, ale również wiąże się z podwyższonym nastrojem i zwiększoną aktywnością, pesymistyczny styl myślenia - głębokie przekonanie o braku nadziei na poprawę kontroli nad sytuacją do zmiany niekorzystnych wydarzeń życiowych, ruminacja - powtarzające się natrętne przeżywanie i analizowanie negatywnych emocji, myśli lub sytuacji. Jets to proces, w którym osoba skupia się intensywnie na problemach, bezskutecznie próbując znaleźć rozwiązania lub zrozumienie, triada depresyjna - pojęcie stosowane przez Aarona Becka i oznacza występowanie negatywnych myśli w 3 obszarach: (1) myślenie o sobie, (2) myślenie o świecie (bieżących doświadczeniach), (3) myślenie o przyszłości , następstwa doświadczeń traumatycznych, objawy składające się na zespół stresu pourazowego: nawracanie negatywnych myśli, powracające wspomnienia i sny, poczucie ponownego przeżywania zdarzenia traumatycznego , obszary pozytywnych zmian potraumatycznych: przekonanie o osobistej sile, wyższe poczucie własnej wartości, większe zaufanie do siebie i własnych możliwości, większa dojrzałość, rozwój nowych zainteresowań, większe umiejętności radzenia sobie, ostre zaburzenia po stresie ASD - krótkotrwałe, intensywne reakcje emocjonalne i psychologiczne występujące w odpowiedzi na traumatyczne wydarzenie, potraumatyczny wzrost - odnosi się do pozytywnych zmian i rozwoju osobistego, które mogą zaistnieć u osób doświadczających traumy. Może to obejmować wzrost wewnętrznej siły, głębsze zrozumienie siebie i swoich wartości, lepsze relacje interpersonalne oraz nowe perspektywy życiowe, które wynikają z przeżycia trudnych doświadczeń, zaburzenie po stresie urazowym PTSD - rodzaj zaburzenia psychicznego, które może rozwinąć się po doświadczeniu lub obserwacji traumatycznego wydarzenia. Objawia się powtarzającymi się wspomnieniami traumatycznego wydarzenia, snami koszmarami, silnym stresem fizycznym lub emocjonalnym prze ekspozycji na bodźce związane z traumatycznym wydarzeniem, a także unikaniem sytuacji przypominających o tym wydarzeniu, uczucie osłabienia oraz zwiększona pobudliwość,

psychologia schizofrenii - kryteria diagnostyczne; psychologia zaburzeń nastroju; następstwa doświadczeń traumatycznych

prie
Įterpti

Lyderių lentelė

Atsitiktinės kortos yra neterminuotas šablonas. Jis negeneruoja rezultatų lyedrių lentelei.

Vizualinis stilius

Parinktys

Pakeisti šabloną

Atkurti automatiškai įrašytą: ?