Jasiek - chłop ukazany podczas zabawy; ubrany w bajecznie kolorowy ludowy strój; budzi zachwyt dziewcząt z Krakowa; lekkomyślny; najważniejsza jest dla niego materialna oznaka luksusu, lepszego życia – czapka z pawimi piórami, którą jest w stanie zdobyć, łamiąc wszelkie zasady;, Czepiec - ciekawy świata; wójt; budzi posłuch we wsi; nie wstydzi się swojego pochodzenia; ma poczucie wartości jako członek swojej grupy społecznej; przywołuje jej chwalebną przeszłość w postaci kosynierów; lubi wypić i wtedy jest skory do bijatyki;, Jakub Szela - upiór symbolizuje „skrwawioną sukmanę”; przypomina o ciemnej stronie ludu; o jego gniewie i zdolności do bestialskiego odwetu, okrucieństwie i bezwzględności;, Poeta - wyobcowany w tłumie; wrażliwy; pełen niepokojów wewnętrznych; cierpienie traktuje jak inspirację do pisania; frustruje go rozdźwięk między marzeniami a rzeczywistością; pragnie stworzyć wielki poemat narodowy na miarę romantycznego wieszcza – przewodnika narodu, ale jego dystans wobec świata nie pozwala mu w pełni zaangażować się w żadną wielką sprawę, Nos - ironiczny wizerunek typowego przedstawiciela bohemy artystycznej ówczesnego Krakowa; uosobienie przybyszewszczyzny; dekadent i pijak; czuje się kimś wyjątkowym; jest figurą zupełnie niepoważną, Pan Młody - dobroduszny i naiwny fantasta; chłopoman zafascynowany inteligenckim wyobrażeniem na temat wsi spokojnej, wsi wesołej; jest to wieś z kręgu pobożnych życzeń; nie zna realiów; zachwyca się ludową prostotą, kolorytem; odświętne zwyczaje bierze za codzienność; stylizuje się na chłopa, co wywołuje efekt komiczny, Gospodarz - typ szlachcica z Soplicowa; autentycznie zżyty z wiejskim środowiskiem; zna się na roli; jest „dobrym gospodarzem”; rozumie problemy wsi; stara się uświadamiać chłopów w kwestiach przynależności narodowej; rozbudzać w nich uczucia patriotyczne; nie jest naiwny;, Dziennikarz - pogrążony w sprzecznościach: pragnie wielkich idei, a jednocześnie jest zwolennikiem polityki kompromisu, trzeźwy realizm konserwatystów prowadzi – paradoksalnie – do niewiary we wszelkie dalekosiężne plany i ideały; traktuje chłopów z właściwą sobie ironią, Radczyni  - nie zna realiów życia na wsi; zachowuje dystans wobec chłopów; jest krytycznie nastawiona do małżeństwa opartego na mezaliansie; podkreśla obcość obu światów; nie wierzy, że można zatrzeć granice między nimi,

Tabela rankingowa

Styl wizualny

Opcje

Zmień szablon

Przywrócić automatycznie zapisane ćwiczenie: ?