1) Шетелдік тәжірибеге сүйенсек, инклюзивті білім беру жүйесін жетілдіруде қай елдің үлгісі Қазақстанға тиімді деп ойлайсыз? Неге? 2) «Mainstreaming» ұғымын тек оқу процесінде емес, бос уақыт іс-шараларында қолдану балаларға қандай артықшылық береді? 3) ЕБҚ бар балалардың бос уақытын негізгі ағымға енгізуде қандай әлеуметтік кедергілер кездеседі? 4) Арнайы мектептерді реформалау кезінде материалдық-техникалық база ма, әлде кадрларды даярлау ма — қайсысы бірінші кезекте маңызды? 5) Инклюзивті орта құруда ата-аналардың рөлі қандай? Олардың көзқарасы өзгермесе, реформаның нәтижелі болуы мүмкін бе? 6) Инклюзивті бос уақыт іс-шаралары қоғамдағы төзімділік пен толеранттылыққа қалай әсер етеді?

Tabela

Vizuelni stil

Postavke

Promeni šablon

Vrati automatski sačuvano: ?