Аднойчы забраўся мядзведзь у балота і лёг на купіну - адпачыць, Як лёг, дык шмат камароў падавіў, якія сядзелі на той - купіне, Усхапіліся суседнія камары з іншых купін, загудзелі, запішчалі, закружылі - вакол яго, А самы галоўны з іх дык гучней за астатніх - пішчыць, Пішчыць, - не сунімаецца:, — Чаго ты, касалапы, сюды - прыйшоў?, Навошта пагубіў нас столькі? Уцякай адсюль, - пакуль жывы!, Пішчыць ваяўніча. А мядзведзь глядзіць навокал, голас пісклявы чуе, але - нікога не бачыць., Потым угледзеў камароў, вырваў бярэзіну і давай - махаць., Пакуль махае, дык не чуваць нікога, а як перастане, то камары - зноў пагражаюць:, — Уцякай адсюль, касалапы, не то жывым - не застанешся., Кінуўся мядзведзь на іх, ды толькі - што ён зробіць?, Наскакаўся, намахаўся, знясілеў, а камары яшчэ больш настойліва атакуюць ды - балюча кусаюць., I вымушаны быў ён уцякаць - з балота., . А камар той, самы галоўны, крычыць - на самае вуха:, — Будзеш цяпер ведаць, касалапы, - як нас крыўдзіць.,

Камары і мядзведзь

Print
Embed

Leaderboard

Visual style

Options

Switch template

Continue editing: ?